Za "Đuren", Goranci planiraju dolazak u Goru čitave godine, a na to ih "obavezuje“ njihova jedinstvena poslovica “ke da si da si, za đuren doma da si“. Tako je bilo i ovog puta kada je u selima Gore došlo nekoliko hiljada Goranaca iz čitave bivše Jugoslavije, Evrope i sveta. O tome su svedočile tablice gradova iz Hrvatske, Makedonije, Slovenije, Njemačke, Švacarske, Italije, Francuske.

Za mlade u Gori prvi dani meseca maja su nesvakidašnja radost, nastupaju njihovi momačko-devojački dani.

Gde god žive, mladi se u maju vraćaju Gori, za njih je Gora radost i večita težnja. Ovih dana Gora sija od lepote, odjednom sve oživi, druže se mladi, raduju, sklapaju nova poznanstva.

Na putu prema Globoćici, danas, između belih breza, formirano je i korzo od 500-600 metara. Tradicionalno na ovom skupu i na ovom korzou gledaju se i upoznaju momak i djevojka, a mladosti i ljepote u izobilju, kontrasti savremenog i tradicionalnog na svakom koraku.

Kada se čuje prvi zvuk zurli i gočeva, sva lepota folklora dolazi do izražaja, prelepe devojke odevene u tradicionalnoj goranskoj nošnji igraju kolo zajedno sa mladićima.

Tako je bilo sve do kasnih večernjih sati kada je kolona automobila počela da mili prema Dragašu, a brojni su se posetioci put Dragaša uputili pešice, radosni i veseli... Tresla se Šara od zurli, gočeva, koji su odjekivali niz Goru.

---

*slike su preuzete sa portala balkanplus